THE PERFORMANCE OF LAY WORSHIPERS OF BUDDHIST IN BAN MAI COMMUNITY, KUT PONG SUBDISTRICT MUANG DISTRICT, LOEI PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to (1) study the performance of lay worshipers of buddhist in Ban Mai Community. (2) compared the performance of lay worshipers of buddhist in Ban Mai Community, Kut Pong Subdistrict, Muang District, Loei Province, classified by gender, age, occupation, and educational level. The sample group was 152 buddhist in Ban Mai Community. The tool used in this process was a questionnaire with its reliability, analyzed by Cronbach’s Alpha coefficient, value of .88. The statistics used to analyzed the data were: frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test, and F-test.
The research result found that (1) the performance of lay worshipers of buddhist in Ban Mai Community, Kut Pong Subdistrict, Muang District, Loei Province, in overall and each aspects were at the highest level. (2) Comparison of the performance of lay worshipers of the buddhist communities in Ban Mai, Kut Pong Sub-district, Mueang District, Loei Province, classified by sex and age were not different. For comparison by occupation and level of education. It was found that the difference was statistically significant at the 0.05 level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการพิจารณาจากคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิและเผยแผ่ในวารสารฉบับนี้ เป็นทัศนคติและข้อคิดเห็นส่วนบุคคลของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะคติและความรับผิดชอบ
ของบรรณาธิการ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารสังคมศาสตร์บูรณาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารสังคมศาสตร์บูรณาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารสังคมศาสตร์บูรณาการ ก่อนเท่านั้น
References
จักรกฤษณ์ โพดาพล และสุพรรณี บุญหนัก. (2563). สถิติเพื่อการวิจัย และการใช้โปรแกรม SPSS ในการวิจัย. เลย: สำรวยก๊อปปี้ บ้านใหม่.
พระครูโกสุมวโรปการ (ทูล นาควโร). (2558). ศึกษาการนำหลักอุบาสกธรรมมาใช้ในการดำเนินชีวิตของสมาชิกชมรมอุบาสกอุบาสิกา อำเภอโนนไทย จังหวัดนครราชสีมา. ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต (พระพุทธศาสนา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระนรุณ ฐานวีโร (กุลผาย). (2555). ศึกษาบทบาทของอุบาสกและอุบาสิกาต่อพระพุทธศาสนา. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต (พระพุทธศาสนา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระลอน เขมจิตฺโต. (2556). การนำหลักอิทธิบาท 4 มาใช้ในการดำเนินชีวิตของนักศึกษาวิทยาลัยการอาชีพนครศรีธรรมราช ตำบลนาสาร อำเภอพระพรหมจังหวัดนครศรีธรรมราช. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระเลิศพิพัฒน์ แก้ววันทอง. (2554). ผลลัพธ์ที่ได้จากการเจริญวิปัสสนากรรมฐานของอุบาสก อุบาสิกา ในชุมชนหนองบัว อำเภอท่าใหม่ จังหวัดจันทบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2557). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 27. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,
พระมหาธรรมรัต อริยธมฺโม. (2554). การนำคุณสมบัติของพุทธศาสนิกชนตามหลักอุบาสกธรรม 5 ประการไปใช้ในชีวิตประจำวัน ของนักศึกษาวิทยาเขตศรีธรรมาโศกราช. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วนิดา วาดีเจริญ, รังสรรค์ เลิศในสัตย์, และสมบัติ ทีฆทรัพย์. (2560). ระเบียบวิธีวิจัยจากแนวคิดทฤษฎีสู่ภาคปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน).
Krejecie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610.