MOTIVATION IN BUDDHIST MEDITATION OF LAY MEN AND LAY WOMEN IN WAT SRISUTTANWAT, LOEI PROVINCE

Main Article Content

Pra Wison Pasonnsjitto (Panpetchara)

Abstract

               This research aimed to (1) study the motivation in Buddhist meditation of lay men and lay women in Wat Srisuttawat, Loei province. (2) compared the motivation in Buddhist meditation of ay Men and Lay Women in Wat Srisuttawat, Loei province, classified by gender. Age, and occupation. The sample was 108 lay men and lay women in Wat Srisuttawat, Loei province. The tool used in this process was a questionnaire with its reliability, analyzed by Cronbach’s Alpha coefficient, value of .87. The statistics used to analyzed the data were: frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test, and F-test.


               The research result found that (1) the motivation in Buddhist meditation of lay men and lay women in Wat Srisuttawat, Loei province, in overall and each aspects were at the high level. (2) comparison of the motivation in Buddhist meditation of lay men and lay women in Wat Srisuttawat, Loei province, classified by gender, age, and occupation, were found that differences statistically significant at the 0.05 level.

Article Details

How to Cite
Panpetchara พ. (2023). MOTIVATION IN BUDDHIST MEDITATION OF LAY MEN AND LAY WOMEN IN WAT SRISUTTANWAT, LOEI PROVINCE. Integrated Social Science Journal, 3(7), 35-44. https://ojs.mbuslc.ac.th/index.php/issj/article/view/225
Section
Research Article

References

จักรกฤษณ์ โพดาพล และสุพรรณี บุญหนัก. (2563). สถิติเพื่อการวิจัย และการใช้โปรแกรม SPSS ในการวิจัย. เลย: สำรวยก๊อปปี้ บ้านใหม่.

ธวัลรัตน์ อ่อนราษฎร์. (2557). แรงจูงใจ ในการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน ของนิสิตปริญญาโทมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์นครสวรรค์. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระครูปลัดสุรวุฒิ แสงมะโน และคณะ. (2562). แรงจูงใจในการปฏิบัติธรรมของนักศึกษามหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตอีสาน จังหวัดขอนแก่น. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 19(1). มกราคม - มีนาคม 2562, หน้า 257 – 266.

พระปณิธิ ตันติธนาธร. (2561). แรงจูงใจของพุทธศาสนิกชนในการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา วัดประดับ จังหวัดสิงห์บุรี. วารสาร มจร. มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 4(1). มกราคม - มิถุนายน 2561, หน้า 47 – 54.

พระพรสิทธิ์ เตชปญฺโญ (พรมพิมาย). (2558). ศึกษาวามเข้าใจเรื่องการเดินจงกรมในการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนาของอุบาสกอุบาสิกา วัดหทัยนเรศวร์ อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ประสงค์ พรมศรี. (2563). การปฏิบัติธรรมของนักศึกษา ระดับบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตอีสาน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มมร. วิทยาเขตอีสาน, 1(2) พฤษภาคม – สิงหาคม 2563, หน้า 43 – 54.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,

วนิดา วาดีเจริญ, รังสรรค์ เลิศในสัตย์, และสมบัติ ทีฆทรัพย์. (2560). ระเบียบวิธีวิจัยจากแนวคิดทฤษฎีสู่ภาคปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน).

Krejecie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610.